ابوالهدی کلباسی

كَمال‌ُالدّین میرزا اَبوالهُدی بن ابوالمعالی كَلباسی(درگذشت: ۱۳۵۶ق) از عالمان رجالی شیعه در قرن چهاردهم قمری. او در نجف نزد عالمانی چون آخوند خراسانی و سید محمد کاظم طباطبایی درس خواند و سپس به اصفهان بازگشت و به تدریس و تألیف مشغول شد. از مهم‌ترین تألیفاتش سماء المقال فی تحقیق علم الرجال است. سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی از شاگردان اوست. از کلباسی کرامات و مکاشفاتی نقل شده و رساله‌ای نیز در این موضوع دارد. مقبره او در تخت فولاد اصفهان است.

زندگی‌نامه

تاریخ ولادت وی مشخص نیست، اما زادگاه او اصفهان بوده است. پدرش میرزا ابوالمعالی کلباسی و مادرش دختر آقا سید زین‌العابدین فرزند حجت‌الاسلام شفتی است.

بستگان

از بستگان او می‌توان به پدرش، ابوالمعالی کلباسی، فقیه و اصولی در اصفهان اشاره کرد که آثاری چون رسالة فی الاستخارات، البشارات فی اصول الفقه و الرسائل الرجالیه از اوست. جدّ او هم معروف به حاجی کلباسی از علمای مشهور و زبانزد در اوصاف ملکوتی و فضایل اخلاقی بود. برادر او هم میرزا جمال‌الدین کلباسی است.

علت اشتهار به کلباسی

عبدالکریم گزی در «تذکرة القبور» که در آن به‌مناسبت مقابر علمای مدفون در اصفهان، به اختصار شرح احوال آن‌ها را هم آورده، درباره شهرت او به کرباسی این‌گونه می‌گوید که جدش، محمدحسن کرباسی بوده و در محله حوض‌ْکرباس هرات که به آن محله کرباس نیز می‌گفتند، ساکن بوده است.

وفات

کلباسی در نیمه‌شب سه‌شنبه، ۲۷ ربیع‌الثانی سال ۱۳۵۶ق در اصفهان از دنیا رفت و بدن او کنار مزار پدرش میرزا ابوالمعالی در تخت فولاد اصفهان دفن شد.

عموی میرزا ابوالهُدی، محمدمهدی کلباسی است که او هم صاحب تألیفات فراوانی است. پسرعموی او هم ابوالقاسم کلباسی فرزند محمدمهدی بن محمد ابراهیم است.

تحصیلات علوم دینی

کلباسی، تحصیلات مقدماتی خویش را نزد پدر گذراند. پس از درگذشت پدر به نجف هجرت کرد و در دروس اساتیدی چون آخوند خراسانی صاحب کفایه و سید یزدی صاحب العروة الوثقی شرکت کرد. سپس به اصفهان برمی‌گردد و مباحث علمی خویش را ادامه می‌دهد و محل مراجعات مردم می‌شود.

اساتید و شاگردان

برخی از اساتید کلباسی از این قرار است:

از مشهورترین شاگردان کلباسی،ابوالفضل بن عبدالحسین نجفی قدسی (متوفای ۱۴۰۲ق) است. و از دیگر شاگردان اویند:

تألیفات

برخی از تألیفات کلباسی به این شرح است:

فضایل سلوکی و اخلاقی

گفته‌اند هر چند میرزا ابوالهدی کلباسی در فقه، اصول، کلام، نجوم و رجال از چهره‌های مهم روزگار خود به‌شمار می‌رفت، اما در زهد و تقوا، تهذیب نفس و پاکی روح از نوادر عصر خویش بود. وی این مقامات اخلاقی را تحت تأثیر روحیات و احوال معنوی پدرش و ملا علی‌محمد نجفی و محمدجواد بیدآبادی به دست آورد. ماجراهایی از مکاشفات و کرامات او نقل شده است و رساله‌ای در سیر و سلوک نیز دارد. نقل شده که آقا رحیم ارباب درباره کمالات ابوالهدی گفته است: «این دو برادر (میرزا ابوالهدی و میرزا جمال) به مَلَک (فرشته) شبیه‌ترند تا به انسان.»

پانویس

منابع

• مولوی، محمد حسین، علوم حدیث: الفواید الرجالیة (ابوالهدی بن ابوالمعالی کلباسی)، میراث حدیث شیعه، دفتر شانزدهم.
• کرباسی‌زاده اصفهانی، علی، ، مجله: حوزه اصفهان، زمستان ۱۳۸۳ - شماره ۱۴.
• گزی برخواری‌، عبدالکریم بن مهدی، تذکرة القبور، مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت(ع).
• فیاض، ابوالحسن، سیری در زندگانی فقیه اهل بیت(ع) مرحوم آیت‌الله حاج شیخ احمد فیاض، کیهان فرهنگی، فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۴ - شماره ۳۴۱ - ۳۴۰.

پیوند به بیرون